De Wolf in Twente
Op weg naar hoeve Springendal is het mistig en koud. Ik verheug me op een lekkere bak koffie en de gezelligheid. Onderweg moet ik ineens denken aan de wolf, die ook in het Springendal af en toe te zien is. Een prachtig dier, met zijn ruige kop. Niet iedereen is er blij mee, want in sprookjes, sagen en legenden wordt hij vaak negatief afgeschilderd. Ook pakt hij wel eens een schaap. Toch is hij nodig, want hij ruimt in de natuur dode en verzwakte dieren op en voorziet anderen in de voedselketen weer van eten, door resten te laten liggen.
Ik vraag me af, wat ik zou doen als ik hem op één van mijn wandelingen tegenkom. Moet je nou wegrennen, achteruitlopen of blijven staan als je hem tegenkomt. ”Nou de wolf is banger voor ons dan jij voor hem”, vertelt Roel, onze boswachter. Dus je kunt hem rustig bekijken en als je vindt dat hij te dicht bij is loop je rustig met een boog om hem heen. Stiekem hoop ik dat ik hem ooit te zien krijg, misschien wel in het stiltegebied van het Springendal, komend uit een mistvlaag. Ik geloof dat ik dan liever in de auto zit als alleen lopend in het “enge bos”.
